
Voor meer gedichten, kijk dan bij versregels.
Marcel de Wit
Yip welkom op een plek waar beeld, woord en herinnering samenkomen. Deze website is een intieme collage van expressie en verwerking. Je vindt hier fel bewerkte foto’s die de grens tussen realiteit en emotie opzoeken, gedichten die de liefde in al haar breekbaarheid en kracht beschrijven, en reflecties over psychiatrie die de menselijke geest maar al te goed kent. Daarnaast bevat de site korte verhalen oner andere over een vader die tijdens de Tweede Wereldoorlog gevangen zat in een werkkamp — en hoe die onuitgesproken trauma’s doorwerken in de relatie met zijn zoon. Een plek voor wie zoekt, voelt, en durft te kijken achter de façade. Heb je al zin om verder te lezen? Op Mijn werk spreekt kun je mijn digitaal bewerkte foto's bekijken. Versregels vangt gedachten in poëtische regels. Momentjes biedt korte verhaaltjes die momenten tot leven brengen. Uitvergroot biedt zicht op geposte poëtische gedachten met al of niet bewerkte foto`s
Voor meer gedichten, kijk dan bij versregels.
Het was warm vandaag, augustus de warmste dag. Het was een dag dat de zon aan me trok, de warmte bleef hangen. Deze zinderende warmte ze doortrok mij, zien kon je het. Als ik voor me uit keek zag ik haar vibreren. Niets was voor de warmte een taboe.Op een bankje zat ik, dromerig voor me uitkijkend. Voor me, een brede traag stromende rivier. Aan de oevers kon ik boompjes zien, die als een paar bij elkaar stonden. Ze versprongen in het landschap. De uiterwaarden met zijn koeien even zo traag grazend als ik droomde, schaduw zoekend bij die zelfde boompjes. Op de rivier die zich voorttrok, ploeterde een boot, zich langzaam tegen de stroom inwerkend.Naast mij was een oudere man komen zitten. Hij had een bril op, rook een beetje ongewassen, eigenlijk te warm gekleed voor de tijd van het jaar. Zijn zilveren haren lagen plat over zijn hoofd, in het midden afgedekt door een zakdoek die doordrongen was van het zweet. De snor onder zijn neus was grijs maar verried de kleur die zijn haar vroeger gehad had moeten hebben. Zijn wenkbrauwen, de haren groeiden eigenwillig elk een kant op…………………….verder lezen
MomentjesHier vind je een verzameling van posts met foto’s die samen een verhaal vertellen — soms dromerig, soms rauw, maar altijd oprecht. Elk beeld vangt een moment, elke regel een gevoel. Deze blog is een plek waar woorden en beelden elkaar ontmoeten, elkaar versterken. Veel lees- en kijkplezier! 🌿
Je kan de inhoud van deze pagina niet kopiëren